سایت جـامع آستـان وصـال شامل بـخش های شعر , روایت تـاریخی , آمـوزش مداحی , کتـاب , شعـر و مقـتل , آمـوزش قرآن شهید و شهادت , نرم افزارهای مذهبی , رسانه صوتی و تصویری , احادیث , منویـات بزرگان...

مدح و شهادت حضرت قاسم علیه‌السلام

شاعر : حسن کردی
نوع شعر : مدح و مرثیه
وزن شعر : فاعلاتن مفاعلن فعلن
قالب شعر : مربع ترکیب

چـشم هایت حدیث مهـجـوری            مثل زهـرا تو سرِّ مـسـتوری

آیه در آیـه نـور عـلی نـوری            از پـلــیـدی هـر آیـنــه دوری


تو و یک کهکـشان فـداکاری

سیزده ساله میـر و سـرداری

چون پدر صورتت تماشایی‌ست            چهره‌ات آفـتاب زهـرایی‌ست

دل بـخـشـنـدۀ تو دریـایی‌ست            شهره‌ات تا هـمیشه آقایی‌ست

وقـت احـسـان شـبـیه بـارانی

چـون پـدر عـزت کـریـمـانی

بـین سـرها سـری به تـنهـایی            تو خودت لشکـری به تنهایی

حـیـدر دیـگـری به تـنـهـایـی            شمس روشنـگـری به تنهـایی

بـرنـدار از رخـت نـقـاب آقـا

می‌شود شـمس در عـذاب آقـا

می‌روی کاش که زمین نخوری            مثل کوچه تو هم کمین نخوری

سنگ بر صفحۀ جبین نخوری            زیر شمشیرها تو چین نخوری

مادرت بین خیمه خون جگر است

نـازکی تن تـو درد سـر است

کـوفه در تو مـدیـنه را می‌دید            هر که زد ضربه‌ای به تو خندید

تـن بی‌جـوشـنت ز هم پـاشـید            تـا عـمـو نـالـۀ تو را بـشـنـیـد

آمـد در بَــرت کــشــیــد امــا

چه سبک گشته پیکـرت حالا

نقد و بررسی

ابیات زیر به دلیل مستند نبودن و مغایرت با روایت‌های معتبر تغییر داده و یا حذف شد، ضمناً موضوع زیر سم اسب ماندن بدن حضرت قاسم اشتباه برداشت از روایت تاریخی است؛ زیرا همانگونه که آیت الله شعرانی در ترجمه نفس المهموم، آیت الله‌ اشراقی در اربعین الحسینیه و محققین مقتل جامع و دیگر علما تأکید می‌کنند کسانی همچون علاّمه مجلسی که نوشته‌اند بدن حضرت قاسم پایمال سُم اسب شد، در ترجمه تاریخ الامم والملوک ( تاریخ طبری ) اشتباه کرده‌اند زیرا ضمیر ذکر شده در تاریخ الامم و الملوک به عَمْرُو بْنِ سَعْدِ اَزْدِي برمی‌گردد نه حضرت قاسم؛ زیرا در ادامۀ همین گزارش نوشته شده است اسبها بدن او را پایمال کردند تا مُرد؛ هنگامی که گردوغبار فرو نشست دیدند امام حسین علیه السلام بالای سر قاسم نشسته و قاسم پاهای خود را به زمین می‌کشد. این جمله نشانگر زنده بودن حضرت قاسم است در صورتیکه متن روایت گوید کسی که بدنش پایمال سُم اسبها شد در همان لحظه مُرده است. در ثانی مگر بدن حضرت قاسم نعوذ باالله از لاستیک بوده که در اثر زیر سم اسب ماندن کش آمده و بزرگ شود!! جهت کسب اطلاعات بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه کرده و یا در همین جا کلیک کنید.



سنگ بر صفحۀ جبین نخوری            زیر سم سـتور چین نخـوری



قـد کـشـیدی ز نعـل مرکب‌ها            چه سبک گشته پیکـرت حالا



کوچه وا شد برای کـشتـن تو            چند تا نیـزه رفـته در تن تو؟



رد تـیـغ است دور گـردن تـو            شده گـرد و غـبار جـوشن تو



شـده جـانـت اسـیـر مـرکب‌ها



تن تو مـانـده زیـر مـرکـب‌ها



ابیات زیر به دلیل مستند نبودن و مغایرت با روایات معتبر تغییر داده و یا حذف شد؛ حضرت قاسم در حالی که با عده ای در حال جنگ بودند ناگهان بر اثر شمشیری که عمربن سعید به فرق مبارکشان زدند به زمین افتاده و به شهادت رسیدند و موضوع تیرباران کردن و نیزه زدن و ... صحت ندارد. جهت کسب اطلاعات بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه کرده و یا در همین جا کلیک کنید.



تـن بی‌جـوشـنت ز هم پـاشـید            بـدنت روی نـیـزه‌ها چـرخـید



نـاگـهـان رفـت تـیـغ هـا بـالا            بـرد یک نـیـزه‌ای تو را بـالا

رفـت از پـهـلـوی تـو تـا بـالا            پـیـکـرت رفـت بـی‌هـوا بـالا



خوب مهـمان شدی عزیز من



تـیـر بـاران شـدی عـزیز من



وا شـده بـنـد بـنـد پـیـکــر تـو            می‌چکد خون ز پای تا سر تو



شده تـکـثـیـر جـسم پـرپـر تو            چه شکافی‌ست روی حنجر تو



نـازنـیـنـم بـبـیـن مـرا کُـشـتی



پا نکـش بر زمـین مرا کشتی